De karaktervolle Mc CHOUFFE valt overal ter wereld in de smaak bij liefhebbers van bruin bier. De karakteristieke smaak, de donkere kleur met robijnrode weerschijn en de smeuïge, fijne schuimparels maken er een uniek bier van. Mc CHOUFFE onderscheidt zich verder door de geuren van anijs en zoethout, subliem aangevuld door een duidelijke toets van karamel. De stoere Mc CHOUFFE blijft verbazend zacht. Er komen heerlijk fruitige toetsen naar boven (met name peer), met in de nasmaak iets van bitterheid. Net als LA CHOUFFE, bevat Mc CHOUFFE 8 % alcohol. Toch is het bier net zo luchtig als de blonde grote zus.
“Vanwaar komt toch die naam Chouffe?” Belangrijke vraag, want een product verkocht krijgen begint met een makkelijk uit te spreken naam.” – Chris Bauweraerts, medestichter van de brouwerij van Achouffe (“My Chouffe Story” 2012)
“CHOUFFE wil niks zeggen!”
Tijdens een lunchpauze zei een van de collega’s met z’n mond vol tegen Chris: “Je zou je bier Oempf moeten noemen!” “Oempf?” reageerde Chris. De collega slikte z’n hap door en sprak voor het eerst het woord “Chouffe” uit. Het betekende helemaal niets, maar na een paar nachtjes slapen en denken over dat woord was hij ervoor gewonnen. Zijn medestichter reageerde aanvankelijk precies zoals hij: “Chouffe wil niks zeggen!” Maar ook hij broedde een paar nachten op het idee en draaide bij.
Zo maakten ze het woord-dat-niks-betekent wereldkundig.
“Ongetwijfeld is dat de vraag die ik in mijn leven al het vaakst gekregen heb, en die men mij ook in de toekomst nog het vaakst zal stellen” – Chris Bauweraerts, medestichter van de brouwerij van Achouffe (“My Chouffe Story” 2012)
Waarom een kabouter?
«GEEN DIKKE PATER OP ONZE FLESSEN!”»
Destijds (en nu soms nog) werden bieren met karakter gekoppeld aan het beeld van een abdij, van een welgedane pater, … ook als de drank hoegenaamd niets met een kloostertraditie te maken had. De stichters van de brouwerij van Achouffe wilden iets anders, iets sympathiekers.
EEN GELUK BIJ EEN ONGELUK
Na een tornado die op maandag 20 september 1982 heel wat schade aanrichtte in het Ardeense dorpje Léglise, werd een solidariteitsavond georganiseerd om geld in te zamelen voor hulp aan de getroffenen. Chris zag op televisie de veiling van schilderijen van plaatselijke kunstenaars en zijn oog viel op een aquarel van een kabouter die doorheen opgeschoten planten naar een boerderij aan het turen is.
“EEN KABOUTER OP HET ETIKET, DA’S PAS EEN IDEE!”
En zo verscheen de eerste tekening van kabouter Marcel in april 1983.